Boşalan odalarda sabrımı sınıyor zaman gölgemden ürküyorum, aynalardan... Artık kaybolmuş ve unutulmuş ne varsa (Şehri, kendimi, şefkati, sevgiyi ve Ey Rüzgâr seni, elbette seni) gecenin sırları örten karanlığında arıyorum şimdi.
Kahramanı sokak olan bir romanın yapraklarını karıştıran rüzgâr! Bırak kalsın narin ve mağrur haliyle bende eski yüzün. Bir türlü yerli yerine oturtamadığım hayatım ve huzursuz ruhum için, -hayalleri katledilmiş ruhum için- bırak kalsın ölürken gülümseyen gözlerimde suretin.
Boşalan odalarda sabrımı sınıyor zaman gölgemden ürküyorum, aynalardan.
2 yorum:
Zeynep,senide burda görmek güzel, hoş geldin canım;)...
H.B Canım!!;)
Yorum Gönder