Dere kenarında yetişen nergisler gibi tek,yalnız,sade,saf olanı arıyorum,ama tükendim aramaktan. Derin bir keder içinde kavruluyorum inan buna yanıyorum... Ona bir ulaşabilse,sevdiği taşı sunabilse,karanlığın poyrazı olabilse.. Geziyorum kendime gelmek istiyorum!Belki aradığım neyse ona rastlarım... Geziyorum umutsuzca,bilinçsizce,isteksizce... Tek istediğim kapalı mekanlardan kaçmak,uçsuz bucaksız bir yolda bitmiyecek sonu olmayan bir yolda,yürümek yalınayak. Hiç bir şey istemiyorum, sizden sadece sizde bulunan beni bırakın,artık ummayın ondan, birşey sormayın,soranlara vereceğim iki damla gözyaşı cevabından başka ne verebilirimki? Hayattan umulanlar ve kurulması istenen bir düzen,yapılan istenen olsun diye, olunan olmak istemiyorum,bu yapay seneryolarda yaşamak istemiyorum,gerçeği arıyorum,gerçek olanı... Seneryolar sunuluyor.Okuyorum,okuyorum,hayır hiç birinde oynamak istemiyorum başka varmı?!! Tükendim artık...
0 yorum:
Yorum Gönder