Postmodernizm'e örnek bir masal

''Cheng'li bir oduncu bir koruda ürkmüş bir geyiğe rastladı ve onu öldürdü.Sonrada başkalarının bulmasını önlemek için onu ormana gömdü.ancak kısa bir süre sonra geyiği sakladığı yeri unuttu ve her şeyi düşlemiş olduğunu düşündü.Öyküyü herkese sanki bir düşmüş gibi anlattı.

Dinleyiciler arasında bir adam saklanmış geyiği aramaya gitti ve onu buldu.

Adam geyiği evine taşıdı ve olup biteni karısına anlattı;

''Bir oduncu bir geyiği öldürdüğünü düşlemiş ve onu sakladığı yeri unutmuş,ben onu buldum.Şu oduncu gerçekten yaman düşçü''dedi.

''kimbilir belki de sen bir geyik öldürmüş olan bir oduncu düşledin''dedi karısı.

''Böyle bir oduncunun bulunduğuna gerçekten inanıyormusun?ama yinede gözümüzün önünde bir geyik durduğuna göre,düşün gerçek olmalı''.

Oduncu o gece evine döndü;aklı hala geyikteydi.O gece gerçekten düş gördü;düşünde geyiği sakladığı yeri ve onu bulan adamı gördü.

Şafakla birlikte diğer adamın evine gitti ve geyiği orda buldu.İki adam sert bir ağız dalaşına giriştiler ve sonunda geyik davasını karara bağlamak bir yargıca düştü.Yargıç oduncuya döndü;

''Sen bir geyiği gerçekten öldürdün ve bunun bir düş olduğunu düşündün.Sonra gerçekten düş düş gördün ve onun gerçek olduğunu düşündün.Diğer adam geyiği buldu ve bu yüzden senle tartışıyor,ama karısı onun onun başka birinin öldürmüş olduğu bir geyiği bulduğunu düşlediğini düşünüyor.Kısaca hiç kimse geyik öldürmedi.Ama önümüzde bir geyik durmakta olduğu için,en iyi çözüm onu ikinizin arasında bölüştürmek''.

Dava Cheng kralı'nın kulağına kadar gitti ve Cheng kralı şöyle dedi''Yargıca gelince,acaba o bir geyiği böldüğünü düşlemiyor mu?''...