Şehrin müzdarip insanları

Şehrin müzdarip insanları

Araba frenleri

Kolorifer bacalarından çıkan dumanlar

Park yerleri

Durma işaretleri

Polis düdüğü

Gece rüzgarlarının üfürüğü

Park yerlerindeki eğlence

Yazı bekleyen müzik sesleri

Çalındıkça çevrede keser nefesi

Apartman girişleri

Komşunun altın yapılı dişleri

Hayatın çıkışları inişleri

Hızlı çarptın arabanın kapısını

bozdun estetik yapısını

Acele işin var yak dörtlü sinyalini

Yoksa polis sorar halini

Elinde ceza makbuzu

Bozulmaz yazı

Şehrin müzdarip insanları

Gülmek onlara göre değil

Özlemleri geldikleri köylere

Koyun kuzu sesine hasret

Ömrü yollarda geçti

Gözü dağlarda

İçini çekip kendinden geçti

Kader işte

Temiz ve saf

Doğa ve güzellik

O arzu çürütecek

Onun her halinden belli

Şehrin müzdarip insanları

Doyumsuzlığa uzunca vade

Yaşantılar karışık

Suratlar buruşuk

Ah aşk

Ah aşk

Konforlu ev özlemleri

Biçimsel değişim

Duvardaki tabloya ruhumu eritmişim

Şehrin müzdarip insanları

Yanıp sönen camları

Sıkıntılı canları

Anları Onları

Ömrün kara çizgisinde duranları

Uzak mutluluğu kıranları

Bağırıpta duranları

Uyuyanları

Ayağı kayanları

Bu denli

Uzun yaşamında insanları

Şehrin müzdarip insanları

Büyüdükçe hisseder ömründeki baharı

Uzadıkça okul yolları

Kar serpiştirirken durmayan rüzgarları

Başarı zorunlu illet

Küçük bir insan

Gelde sen bunları bellet