Bir ormanda iki kişi ağaç kesiyormuş.Birinci adam sabahları erkenden kalkıyor,bir ağacı kestikten sonra hemen diğerine geçiyormuş.Gün boyu ne dinleniyor nede öğle yemeği için zamn ayırıyormuş.Akşamları da arkadaşından bir kaç saat sonra işi bırakıyormuş.
İkinci adam ise ara ara dinleniyor ve hava kararmaya yakın işi bırakıyormuş..Bir hafta boyunca bu tempoda çalıştıktan sonra ne kadar ağaç kesdiklerini saymaya başlamışlar.Sonuçta ikinci adamın daha fazla ağaç kesdiğini görmüşler.Birinci adam öfkeyle bu işin sıırını sormuş ikinci adama.
İkinci adam ise yüzünde bir tebessümle cevap vermiş.''Ortada bir sır yok.Sen durmaksızın çalışırken,ben arada dinlenip baltamı biliyordum.Keskin baltayla,daha az çabayla,daha çok sayıda ağaç kesilir.''
Kendimizi geliştirmek,baltamızı bilemektir.Kendimize zaman ayırmalı,hayatımızda neyi nasıl yaptığımızı objektif bir bakışla gözden geçirmeliyiz.Zayıf bulduğumuz alanlarımızı geliştirmek için çaba göstermeliyiz.Bu ruhumuzun,karekterimizin,zihnimizin güçlenmesi için olmazsa olmaz bir şartıdır...
0 yorum:
Yorum Gönder