Başımın üstünden yorgun bulutlar geçer aklımdan sen geçersin. Ankara akşmalarında yapayalnız kalırım,uzaklardan el edersin ''GEL'' dersin.Seni düşündükçe,bakarım ürkek ve kimsesiz bir ceylan iner sulara,ağlar iri gözleriyle sessiz sedasız bakıp durur uzaklara.Kanıyor içimde bir yara,hasretin büyüyor yüreğimde çaresiz.Resmini çiziyorum kağıtlara,yaşadığın yerlerde seni düşünüyorum.Dolaşıp duruyorum,sonra bir ara bir efkar basıyor ansızın beni,kendimi zor atıyorum sokaklara ...... bir gün çıkıp gelsen tıklat'san kapımı atılsan boynuma kollarını açarak.Otursan yanıma masum bakışlarla konuşsan öyle... Bir kapı vardı anahtarını bulamadığım,bir perde vardı arkasını göremediğim.Derken biraz kelam ben ve sen üzerine,sonra ne sen kaldın nede ben.. Ya sen gidipte uzaklara bensizliğe alışırsan,ya sen beni ummadığım kadar çabuk unutursan NEYLERİM......Hani o soğuk uçsuz bucaksız sahralarda buluverirsin ya kendini,sahra sıcakmış ne fark eder.''yalnızlık,soğuk,titreten,ağlatan,aldatan yalnızlık...
0 yorum:
Yorum Gönder