
Sessizliğe el açtım,inzivada yüreğim
Yalınayak koşarken hep yokuşlar tırmandım
Belki de bu yüzden yorgun düştü dizlerim
Sandım ki düşlere adım adım yaklaştım
Yaşamın ellerinde umudum parçalandı
Yalanlardan kaçarken, gerçeklerle savaştım
Dönüp baktım ardıma geride kimler kaldı?
Bir yığın dost ararken kendimle karşılaştım....
.........................
0 yorum:
Yorum Gönder