Kalp ırmak gibi

Kalp ırmak gibi

Denizini arayıp bulunca

Karşılaşır yağmurla

O yokken, sular yeryüzündeki tüm çiçekleri

Kalbim varmadıkça kendine,düşlerin kimyasından,

Bi çare hal üzerine kaybolan kişi.

Acıdan kalbi çatlamış ,biçare gölgeden sözediyorum

Taşırsın sır misali kalbini

Ve ardından haykırır

Günü gelir boğar seni açıklarında

Dönersin aklında,ardında

Sevmeyen,sevilmeyen adam kalır

Ve gizlenecek mazi,bir yer bulamaz kendine.

Unutacağım

Terkedip gitmelerin ağırlaştırdığı,

öteki yarısı olacak güz.

Nasıl olsa bitecek tüm bu dertler.

Çıkacaktır nasıl olsa yolunu şaşırmış bir ırmak bizim sokağa

Ve henüz okyanusa varmadan...