Efkarlıysam eğer senin yüzünden.
Neyleyeyim can damarım sıkıştı kaldı ellerinde.
Acımayı bırak kendine,bir yere varamazssın böyle.
Gerçeklere sarıl,onlardır sana varacağın yolu gösterecek olan.
Seninki yol değil çıkmaz sokak.
Duruyor orda işde,
Tüm çıplaklığıyla varolan gerçek
Kurtul artık hayatın karabasanlarından.
Bu kararsızlıklar sürükler seni bir mevsimden diğerine amaçsızca.
Geçermi böyle bu ömür.
Çoğalt aydınlığını.
Uzanıpta tut gerçeğin nasırlı parmaklarını.
Kurtul gölgesi parlak görünen uçurumun kenarından.
Bilinmezki hayatın hangi basamağındasın?
İniştemi yoksa çıkıştamısın?
Gör artık.
Kendi gerçeğini acıda olsa bak ve gör hayatının akşamını.
Kurtul artık düşlerinin seni kandıran toz pembe sabahlarından.
Zıpkın yemiş balık gibi yüreğin,içinin karanlık okyanuslarında.
Hani olur ya kimi çiçekler vardır ,açarken solan yada solarken açan
Vurulmuşdun en zayıf yerinden.
Sen yinede Acımayı bırak kendine,bir yere varamazssın böyle.
Gerçeklere sarıl,onlardır sana varacağın yolu gösterecek olan.
1 yorum:
''Uzanıpta tut gerçeğin nasırlı parmaklarını.
Kurtul gölgesi parlak görünen uçurumun kenarından.''
Yüreğinize sağlık ,harikaa .
Yorum Gönder