Gölgeler




Kaçtığın.saklandığın ne varsa buluyor seni,seni buluyor karanlık bakışlardaki nefret...
yalnızlıktan ördüğün çitlerde olmasa
birde erişilmezliğin
kim korurduki seni keskin kenarlarından sözcüklerin...


şehrin,dağınık bir yatak gibi bırakılmış sokaklarında
ruhuna huzur arayan gezgin
gece hem yağmur yağdı hem ağladın.
neyin nesi bu kendinden kendine katettiğin yolda
korkunun ve kuşkunun gölgeleri söyle,
varoluşun bile bir meydan okumayken hayata.


-Ah!diyor,susuyor içini çekip.İncecik bir sessizlik.
Sanki bir ünleme yaslanıp dinleniyor yorgun sesi,
gözlerinde eylül yapraklarının rengi.

1 yorum:

Ezgi zeynep dedi ki...

''Kaçtığın.saklandığın ne varsa buluyor seni,seni buluyor karanlık bakışlardaki nefret...
yalnızlıktan ördüğün çitlerde olmasa
birde erişilmezliğin
kim korurduki seni keskin kenarlarından sözcüklerin''...
ya arkadaşım süpersin çok beğendim...

Yorum Gönder

 

Çekmece Notları Design by Blogger Modifiye © 2009