Güven

Sandıklarımı dizdiler gökyüzü ne..
'Aç birini! ' dediler..
Seçtim Sarı olanı...
Belli ediyordu kendini boş. İçinden bir şey çıkmadı..
Demek ki önemli olanlar sessiz kalanlar...
Açtım kırmızı yı, özenerek.. İçinden bir kalp çıktı.. İçi dürüstlük dolu...
Sonra pembeyi açtım, heyecan la.. İçinden bir kalp çıktı yine.. İçi sevgi doluydu.. Yine güzel di...
'Hangisi? ' dediler.. Beyaz, dedim...
Onu açtım.. Boş çıkmadı o da.. İçinden bir kalp çıktı..
Güven vardı bu kez...
'Açtıklarından birini seç' dediler.. Düşünmeden 'beyaz'ı seçtim...
Sordular bana: - 'Niçin beyaz? Rengi saflığı, temizliği ifade ediyor diye mi? '
Hayır, dedim..
Güven varsa bir kalp te, o kalp te sevgi de bulunur, dürüstlük de.