Beklediğim hep sensin.

Beklediğim hep sensin. Uzun,çok uzun zamandır,hep seni bekliyorum,günlerce ufka bakarak,hep seni bekliyorum. Seni beklerken çok şey değişti.Mevsimlerin birer birer geçişini görürüm.Bazı geceler dolunayı bekleyişime şahit tuttum.Hiç bir şey seni beklememe engel olmadı. Bu ansızın çağrılışa benzeyen terkediş sonrası seni beklerken beklenileni öğrendim. Sabırlı olmam gerektiğini biliyordum.Sabretmek belkide beklemekti.Ama beklemek en büyük gurbetti..... Seni beklerken en soylu gurbeti yaşıyorum,gurbetini taşıyorum.. Beklerken nice gelenler oldu.Hepsinin yorgundu yüzleri,kararmıştı..Ama onlar beklediğim değillerdi.. Anladımki beklemek yalnızlıktı... Geç kalmak,uykuya dalmak ,acı getirir cana. Öz güveni yakalayıp,koşar adım koşulursa ışık yansıyan cama.. Sonrada sarı ölümlere yaslanan hayatın kulvarında, loş ışıklı vitrinlerin altında yığılır kalır can...