Hayattan beklentin nedir?

Hayattan beklentin nedir? dedi adam...'iyi bir eş... rahat bir

hayat... yetecek kadar para... Sağlıklı çocuklar...bunlar beklentilerim'.

dedi kadın...

'Nasıl bir eş istersin?' dedi adam...

'Anlayışlı, müşfik, ilgili ve sevgi dolu' dedi kadın...

Sustu, düşündü bir süre adam...

Hayattan kendi beklentilerini değil, kadının beklentilerine uygun bir

erkek olup olmadığını düşünüyordu... Ya da kadının onun hayallerine denk

olup olmadığını...

Yeterince anlayışlı mıydı acaba? Anlayışlı erkekten beklentisi neydi

kadının? Evde yemek bulamayınca susmak mıydı anlayışlı olmak, yoksa

mutfağa dalıp makarna yapmak mı?. Oysa o hep birgün eşinden önce eve gelip

ona sofralar donatmanın hayalini kuruyordu ortak hayatta...

Beklenti ile gelen anlayışlı erkeklik bu kadar basit miydi? Bir

tencere makarna pişirmek kadar kolay mıydı anla yışlı olmak?

Beklenmedik bir günde sofralar donatan bir eş olmak istiyordu oysa o.

Karnı doyan değil, gözleri parlayan bir kadındı onun aradığı...

Yeterince müşfik miydi acaba?... Müşfik bir eşten beklentisi neydi

kadının? En üzgün anında onu dizlerine yatırıp okşamak mıydı müşfik olmak,

yoksa konuşarak onu rahatlatmak mı?... Oysa o hep bir gün

eşini çok üzgün görürse elinden sımsıkı tutup en uzun yolda saatlerce

yürümeyi hayal etmişti... Deniz kenarında, ormanda başbaşa uzun bir

yürüyüşün sonunda onu eve getirip üstünü örmek, uyumasını seyretmekti onun

hayali... Bu kadar basit miydi müşfik eş olmak?

Herhangi bir yakın dostun yapabileceğini yapmak kadar kolay mıydı?

Varlığının önemini hissettireceği, ona sonuna kadar yanında

olduğunu göstereceği bir eş olmak istiyordu oysa o... Kıvrılmış bir kedi

değil, ayakta duran bir kadındı onun aradığı...

Yeterince sevgi dolu muydu acaba? Sevgili olmaktan beklentisi neydi

kadının? Her an yanyana olmak mı? Hep onu düşünmek mi? Her şeyden

birlikte keyif almak mı? Tüm arkadaşlarıyla tanışmış olmak mı?

Sevgilim diye tanıştırılmak mı? Sürekli dokunmak mı?

Öpmek...öpmek... Bu muydu sevgi dolu erkek? Oysa o hep onu

sadece sevmeyi hayal etmişti... Sadece sevmeyi... Sevdiğini,

sevildiğini hissetmeyi... Doğduğu şehre götürüp ona sürpriz

yapmayı düşlemişti...

Kadınına hiç beklemediği bir anda, en olmadık yerde,

markette, belki de asansörde, durduk yerde 'Seni seviyorum' demenin

hayalini kuruyordu ortak hayatta... Beklenti ile gelen ilgili

ve sevgi dolu erkeklik bu kadar basit miydi? Gözüne bak, yeni

boyattığı saçını anla, telefonla ara... Beklenmedik bir günde

beklenmedik hoşluklar yapmak istiyordu oysa o.. Saçı bembeyaz olduğunda

ilk kez 'çok güzelsin' diyebileceği bir kadındı onun aradığı...

'Peki benden beklentin nedir?' dedi adam kadına...

'Hiç' dedi kadın. 'Hiç bir beklentim yok'. 'Ya senin?.

Senin beklentin ne benden?'...

'Bilmem hiç düşünmedim' dedi adam...

Oysa ikisinin de idealleri sandıkları beklentileri,

iki kişilik sandıkları tek kişilik hayalleri vardı... Gün gün

hayatın planları vardı kafalarında... Ama 'Hiç' diyorlardı, 'Çok'

yerine... Dürüst değillerdi... Korkuları vardı... Ya değişirse?,

Düşlediğim gibi olmazsa her şey?....Ya terk ederse?

Giderse gitsin... Biterse bitsin...Yeter ki sadece

sevsin... Bunu diyemiyorlardı...

Düşünüyorum da, biz insanlar hep karşımızdaki ile

hayalimizdekini aynı görmeye çalışırız. Ya da aynı yapmaya...

Olmayınca suçlarız, kızarız, hatta terk eder gideriz... Terk edemezsek

sızlanırız...

Mutsuz olur, mutlu edemediği için mutsuz ederiz

karşımızdakini... Ne umdum ne buldum deriz...

Peki ya hiç ummasak nasıl olur... Hiç beklemesek...

Beklentisiz seviversek.. Onu bensizken, sensizken olduğu gibi

sevsek...

Kıskanarak değil de, özgürlüğünü seyrederek sevsek...

Özel günlerde hediyelerle gelişini değil de, ummadık bir anda

öpüşünü, olmadık bir anda kapıyı çalışını sevsek... Sevgiye beklentileri

karıştırmadan,

sevgiye başka şey katmadan koşulsuz ve katıksız

sevsek... Sonunu düşünmeden, hesaplayıp çarpıp bölmeden, kurgulamadan,

sorgulamadan,

hayallere dalıp gerçeklikten kopmadan sevsek...

Sadece sevsek...

Sevgi denizi sakin ve tek başına ama yan yana

yüzebilenler için mavi ve sonsuz bir yolculuktur... Beklentiler ile yüklü

dalarsanız denize bu ağırlığı kaldıramaz... Beklentilerinize uygun

bulduğunuz sevgilinizin boynuna atlarsınız büyük bir aşkla...

Beklentiler ile atladığınız sevgi denizinde size ne

olur biliyor musunuz?

Ya beklentilerin ağırlığı yüzünden, karanlık

derinlikte birlikte boğulursuz....

Ya da sevgiliniz sizi ölüme terk

eder... Özgürlüğün ve hayatın beklentisiz tadına varmaya gider...

--

Alıntı